Seçersin kişileri arkadaşın olsun diye, dostluk gelişsin diye,
Yanlışlığa doğruluğa bakmazsın,
Sadece yaparsın…
Çabalar durursun, bir şeyler ortaya koyarsın!
Arkadaşlık olsun dostluk olsun diye!
Ama gün gelir senin zor anın olur, beklersin beklersin;
Sonra bir gün bakarsın ki, ellerin bomboş!
Yani bir bakarsın ki “Yapmasaydı” olursun…
Bu imtihan dünyasının yegane kurtuluş reçetesi Allah’a kul olmaktan geçer. Yapılan ne varsa hepsi bir şekilde imtihanın parçasıdır. Yardımsever olmak, elinde var iken yardım etmek tabi ki ilk önce kulluğun sonra ise insanlığın gereğidir. Yapılan ufak iyilikten iyilik görüleceği gibi yapılan kötülüklerden de ders çıkarmak gereklidir.
Yapılanlar imtihanının parçası olması nedeniyle başımıza gelen iyi olaylarında kötü olaylarında Allah’tan geldiğini unutmamak gerekir. Her kim imtihanında başarı elde edecekse o, altından ırmaklar akan cenneti hak edecektir.
Yapılan kötülüklerin mutlaka ama mutlaka bir karşılığı da olacaktır. Bunun sonucunda yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennemin ateşi ile tanışmak olacaktır.
Sakın size yapılan iyi şeyleri unutmayın!
Kötü şeyleri unutun, Allah’ın adaletine gönderin o kişilerin haklarını, sizin adaletiniz onunkinden çok ve hassas değildir.
Yapmasaydı demeyin, yaptı ben minnettarım, ama Allah bunun karşılığında onu mükafatlandıracaktır diyin!
Yani nankör olmayın!
Ve unutmayın!
Yardım edecek durumdayken yardım etmez iseniz, yardım edilecek duruma düştüğünüzde yardım edecek kimseyi bulamazsınız!