Samsun Kent Haber köşe yazarı ve şehit ağabeyi Ayhan Hamlı, 1992 yılında bölücü terör örgütü mensuplarında Pamuk Geçidinde şehit edilen, 4 astsubayı şehadetlerinin 33'üncü yılında köşe yazısında kaleme aldı.
Tarih 18 Nisan 1992... Iğdır - Doğubayazıt Devlet karayolunda bulunan Pamuk geçidi mevkiinde PKK terör örgütüne mensup eli silahlı bir grup terörist güpe gündüz asfalt yola taş dizerek, seyir halindeki araçları durdurmak suretiyle kontrol etmeye başlamışlardı. Pamuk geçidi mevkiinde eli silahlı kanlı katiller teröristbaşı Abdullah Öcalandan aldıkları emir ve talimatlarla araçları durdurup kimlik kontrolü yapıyorlardı. Okuması yazması dahi olmayan çoğu cahillerinden oluşan bu hain grubun başındaki kanlı katil ise okur yazar olmanın üstünlüğü ile hareket ediyordu.
İşte bu durum o yıllarda çok sıradan bir davranıştı. Türkiye’yi terör cehennemine çevirmeyi başaran terörist başı Öcalan ise o yıllarda Suriye’den Türkiye’ye kandırdıklarına yada gönüllülerine emir ve talimat göndermek suretiyle büyük bir devleti, bölüp parçalayıp bir bölümünde devlet kurma hayalini gerçekleştirmeyi hedef seçmişti. Bunun içinde her türlü kanlı katliamı yapıyorlardı. Türkiye’de PKK terörü yüzünden gerçekten işler yolunda gitmiyordu. Pamuk geçidi o yıllarda maalesef kurtarılmış bir bölge gibiydi.
Gerçekten terörist bozuntuları akla hayale gelmeyecek şekilde kalleşçe saldırıyorlardı. En iyi yaptıkları iş masum insanları acımasızca kalleşçe katletmekti. İçinde sivil ve silahsız 4 astsubayın Kars istikametine seyir halinde olduğu sivil otomobili Pamuk geçidi mevkiinde yola dizdikleri taşlarla durdurmak istedikleri sırada, barikatı aşmak için hızını artıran otomobili çapraz ateşe alan PKK’lı terörist grup otomobilin taşlara çarparak durması sonucunda 4 astsubayı yaralı olarak otomobilden ite kaka, fiziki işkence yaparak, çekerek çıkartıp 50 metre sürükledikten sonra Türk Silahlı Kuvvetleri mensubu oldukları için, 4 güzel insanı, 4 güzel askeri hunharca kurşuna, dizerek güpe gündüz şehit ettiler. O dört güzel astsubay kime ne yapmıştı?
Yaralı oldukları halde, hem fiziki hem de sözlü işkenceyle birlikte kurşun yağmuruna tutuldular. Tek suçları Türk Silahlı Kuvvetleri mensubu olmaktı! Vatan topraklarında vatan hainleri tarafından hunharca hayattan koparıldılar.
Son derece vahşi katillerden oluşan 19 kişilik PKK’lı terörist grup, silahsız ve sivil 4 kahraman vatan evladını şehit ederek olay yerinden sıfır zayiatla ayrılmıştır. O gün PKK terör örgütü mensuplarının Pamuk geçidinde gerçekleştirdiği katliam tam anlamıyla bir insanlık suçuydu. Gözler görmedi, kulaklar duymadı. Çünkü 4 güzel asker vatana adanmış kahramanlardı. Onların anneleri, babaları, eşleri kardeşleri, çocukları kimsenin umurunda değildi...
Gencecik hayatlarını içtikleri askerlik yeminine bağlı kalarak seve seve vatana verdiler. Hayallerini, sevdiklerini vatana emanet ettiler. Kars 14’ncü Mekanize Piyade Tugay Komutanlığı emrinde görevliydileri. Hain bir pusuda hayattan koparıldılar. Sadece onlar değildi, hayattan koparılanlar, yaşarken anneleri, babaları da hayattan birer birer koparıldılar. Her şehit annesi, her şehit babası gibi yaşayan ölü oldular. O 4 astsubay gerçekten çok güzel insandı. Şark görevi için bölgeye gelmişlerdi. Dertleri vatana, millete hizmetti..
Gerektiğinde ise vatan ve millet uğrunda, seve seve can vermekti. Zaten öyle de yaptılar. Vatan, millet ve ülkemizin bölünmez bütünlüğü uğrunda can verdiler.
Yaptıkları sıradan bir şey değil. Her şeyleri yarım kaldı. Şehit oldular! Bugün tam 33 yıl oldu. Kimdi onlar?
Onlar Türk Silahlı Kuvvetlerinin kahraman astsubaylarıydı. Sırasıyla kahraman şehitlerimiz. Şehit Astsubay İs.Tekns.Kd.Üstçvş. İlhan Hamlı, Şehit astsubay Erkan Iğdır, Şehit Astsubay Mustafa Karaçimen, Şehit Astsubay Naci Yıldırım...
Iğdır Doğubayazıt Devlet karayolunda bulunan Pamuk geçidi mevkiinde 18 Nisan 1992’de PKK terör örgütü tarafından hunharca şehit edildiler. Onlar bedel ödediler, neyin bedelini ödediklerini asla unutmayın. Şu satırlar ödenen bedeli ne güzel özetliyor...
Penceremizden dışarı baktığımızda,
Güneşini esirgemiyorsa gökyüzü bizden,
Ve onursuzluğun sancısı
Ağır bir tokat gibi inmiyorsa suratımıza,
Birileri yaşadığımız günlerin bedelini ödediği içindir.
Vatan hepimizin vatanı, bayrak hepimizin bayrağı, şehitler de hepimizin şehidi... Şehit yakını olmak kolay değil. Bir şehit annesinin neler yaşadığını ne kadar anlayabiliriz, ne kadar anlayabilirsiniz? Aynı yerden canı yanmayanlar bunu anlayamazlar!
Aziz şehitlerimizi rahmetle anıyoruz. Ruhları şad olsun. Mekanları cennet olsun.